கே.ஏ.ஜீ. தமிழ்த் தளத்தின் ஒரு அடையாளம்

ச.ஜெயப்பிரகாஸ்
முனைவர் பட்ட ஆய்வாளர்
நிகழ்த்துகலைத்துறை
புதுவைப் பல்கலைக்கழகம்
புதுச்சேரி - 605 014

பேரா.கா.சிவத்தம்பி, பேரா.சே.இராமானுஜம், பேரா.கரு.அழ.குணசேகரன் - இந்த மூன்று ஆளுமைகளும் என்வாழ்வில் வந்து சென்றவர்கள். அவர்கள் காட்டிய வழி மிகப்பெரியது. இவர்களின் ஆளுமைத்திறமைகளை நான் முழுமையாகப் பயன்படுத்தவில்லை என்ற ஏக்கம் இருக்கின்றது. அவர்கள் காட்டிய வழி மிகப் பெரிய அகன்ற பார்வையை என்னுள் ஏற்படுத்தியுள்ளது. இந்த ஆளுமைகளுடன் மிகவும் நெருக்கமான உறவு இருந்தது.
இலங்கையில் முல்லைத்தீவைப் பிறப்பிடமாகக் கொண்டவன் நான். பூமிதனில் பிறந்துவிட்டால் பிறக்க ஓரிடம் வளர ஓரிடம், இருக்க ஓரிடம் என்று பாதைகள் மாறிக்கொண்டே செல்லும்.
இலங்கையில் பேரா.கா.சிவத்தம்பி அவர்களுடன் நான் இருந்த காலத்தில் குணசேகரன் அவர்களை  முதல்முறை சந்தித்தேன். அடுத்து நாடகத்துறையில் முதுகலைப் பட்டம் பெறுவதற்கு புதுச்சேரிப் பல்கலைக்கழக நிகழ்த்துகலைத்துறையில் 2011ஆம் ஆண்டு வந்துசேர்ந்துபோது அவரின் கீழ் கற்கும் வாய்பும் கிடைத்தது.
முதுகலையில் இரண்டாவது வருடம் எங்களுக்கு நாடகத்தயாரிப்பு இருந்தது. அதற்கு அவர்தான் வழிநடத்துபவராக இருந்தார். அவருடைய இயக்கத்தில் பாதல்சர்காரின் ‘துட்டாமலைக்கு அப்பால்’ என்னும் நாடகத்தில் நான் நடிகனாகவும் வேடஉடை ஒப்பனையாளராகவும் செயல்பட்டேன். அந்நாடகம் பலரின் பாராட்டை பெற்றிருந்தது.
அவருடைய வகுப்பில் இருந்து கற்கும் வாய்ப்பும் கிடைத்தது. அவர் மாணவர்களுக்கு கற்பிப்பதற்காக ஒவ்வொரு நாளும் பாடத்தை திட்டமிட்டுக்கொண்டு வருவார். அதனை அவர் மிகவும் இலகுவான முறையிலும் நகைச்சுவைப் பாங்கிலும் கற்பிக்கும் தன்மை சுவாரஸ்யமானது. கற்பித்தலை தன்னுடைய விருப்பமான செயற்பாடக கருதி அதனை விரும்பிச் செய்தவர் தனது இறுதி மூச்சுள்ளவரை.
2013ஆம் ஆண்டு பேராசிரியர் சே.ராமானுஜத்தின் இயக்கத்தில் இந்திரா பார்த்தசாரதியின் ‘ராமானுஜர்’ நாடகத்தை இயக்குவதற்கு நிகழ்த்துகலைத்துறை முடிவு செய்தது. அப்போது; ராமானுஜர் வேடத்தில் நடிப்பதற்கு எனக்கு வாய்ப்புக்கிடைத்தது. அச்சந்தர்ப்பத்தில் குணசேகரன் அவர்கள் எனக்குப் பலவகையிலும் ஒத்துழைப்புத்தந்து அதில் நடிப்பதற்கு வழிவகை செய்துதந்தவர்.
‘ராமானுஜர் நாடகம் என்னுடையதாக யாரும் பார்க்கவில்லை. அது குணசேகரனுடையதாகத்தான் பார்த்தார்கள், இந்திராபாத்தசாரதிக்கு செய்யவேண்டிய கடமையைத்தான் அவர் செய்தார்’ என்று பேரா.ராமானஜம் அவர்கள் குறிப்பிட்டிருந்தார்.
உண்மையில் பாண்டிச்சேரி நிகழ்த்துகலைத்துறை இந்திராபார்த்தசாரதி அவர்களின் கடின உழைப்பில் உருவானது. அவருக்கு பின் அத்துறையின் பொறுப்பை கே.ஏ.ஜி. ஏற்றுக்கொண்டார். அதுவும் தகுதி முறைப்படி பெற்றாரே தவிர அப்பதவிக்குவர அவர் எந்த பின்வழியையும் கையாளவில்லை. எப்பொழுதுமே இந்திராபார்த்தசாரதி அவர்கள் மீது மிகவும் நன்றி உணர்வுடைய மாணவர் நிலையில்தான் இருந்தார். அதுபோல் ராமானுஜம் அவர்களின் மீதும் அவருக்கு ஆழமான நன்றி உணர்வும் இருந்தது.
தமிழ்நாட்டு மத்தியில் அவருடைய வகிபாகம் என்ன? என்பது முனைவர்பட்ட ஆய்வாளராக வந்ததன் பின்னர்தான் புரியத்தொடங்கியது.
தமிழ் நவீன நாடக உலகில் நடிகராகவும், இயக்குனராகவும் புகழ் பெற்றவர். நாட்டுப்புற இசைக் கலைஞர், நாட்டுப்புறவியல், தலித்பண்பாடு, அரசியல், வரலாறு, சேரிப்புறவியல், தலித் அரங்கியல் என்று பல கோட்பாட்டுத் தளங்களில் பெரும்பங்களிப்பை செய்திருந்தார். மார்க்ஸிய அரசியல் பின்புலத்தோடு தமிழ் உணர்வையும் தலித் மக்களின் உரிமைகளையும் தனது இசையின் மூலமும் நாடகங்கள் மூலமும் வெளிப்படுத்தி வந்த மக்கள் கலைஞன்.
தமிழ்ச் சமூகத்தில் அவருடைய வகிபாகம் என்பது முக்கியமானது. இருபதாம் நுற்றாண்டின் பின்னர்தான் நாட்டார் வழக்காற்றியல் என்னும் துறைபற்றிய ஆய்வுகள் கருத்தியல்கள் மேற்கிளம்புகின்றது. குறிப்பாக தமிழ் நாட்டில். அவ்வாறு ஒரு துறை வளர்ச்சி அடைவதற்கு முக்கிய காரணகர்த்தாவாக விளங்கியவர்; பேரா.வானமாமலை. அதன் காரணமாக பல்கலைக்கழகங்களில் இது ஒரு துறையாக வளர்ச்சி அடையத்தொடங்கின. குறிப்பாக மதுரைக் காமராஜர் பல்கலைக்கழகத்தில் அத்துறை மிகவும் சிறப்பாக வளர்த்தெடுக்கப்பட்டது. பேரா.முத்து சண்முகம் போன்றவர்கள் அதில் முக்கிய பங்காற்றினார்கள். இந்தப் பின்னனியில்தான் நாட்டார்வழக்காறுகளை ஆய்வுசெய்யும் மாணவனாக அப்பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்து கொண்டவர் கே.ஏ.ஜி. அவர்கள். நாட்டார் மரபில் இருக்கக்கூடிய ஆட்ட நுணுக்கங்களையும் இசைக்கூறுகளையும் தன்னுடைய ஆய்வுப்பொருளாக எடுத்துக்கொண்டார். அதையே தன்னுடைய வாழ்க்கையினுடைய செயற்பாடக செய்யத்தொடங்கினார். மதுரைக் காமராஜர் பல்கலைக்கழகத்தில் கற்கும் காலத்தில் சைவ சித்தாந்தத்திலும் தனது கற்கையை மேற்கொண்டிருந்து, திறமைச்சித்தி பெற்று தங்கப்பதக்கமும் பெற்றிருந்தார்.
1970களில் இந்தியாவில் பல்வேறு அரசியல் இயக்கங்கள் உருவாகின. வெகுசனங்கள் மத்தியில் நாட்டார் பாடல்களை பாடுவது என்பது 1980களில் மிகவும் வீரியத்துடன் தென்இந்திய சமூகத்தில் வெளிப்பட்டது. இச்செயல்பாட்டில் முக்கியமானவராக இருந்தவர் கே.ஏ.ஜீ அவர்கள். அக்காலத்தில் ஒரு சிங்கம் போல் தன்னை முன்நிலைப்படுத்திக் கொண்டார். அவரை முன்வைத்தே பல இயக்கங்கள் மக்கள் மத்தில் சென்றடைந்தன. அவர் இக்கட்சி என்று தன்னை பச்சைகுத்திக் கொள்ளவில்லை என்றாலும் பலகட்சிகள் அவரை தன்கட்சிக்குள் இணைத்துக்கொண்டது. தமிழ்நாட்டில் பல முற்போக்கு இயக்கங்களுடன் நாட்டார் பாடல்களை மேடையில் பாடி அக்கலையை வளர்த்துவிட்டது என்பது அவருடைய மிகப்பெரிய பங்களிப்பாக இருந்தது. இன்றளவும் அதனையே பலர் வியந்து பேசுகின்றனர்.
1980களில் அவர் வீரியமாக பயனிக்கத் தொடங்கியவர். தொடர்ந்து தமிழ்நாட்டு முற்போக்கு எழுத்தாளர் கலைஞர்கள் சங்கம், தமிழ்நாட்டு கலை இலக்கிய பெருமன்றம், மக்கள் கலை இலக்கிய கழகம் ஆகிய இடது சாரி அமைப்புக்களின் பல்வேறு மேடைகளில் நாட்டார் கலை இலக்கிய மரபு சார்ந்த அரசியல் கொள்கை பரப்பு பாடகராக இயங்கினார்.
1990களில் அவர் தன்னை வேறு ஒரு தளத்திற்கு பரிணமித்துக் கொண்டார். 1990களில் இந்திய அரசியல்போக்கில் அம்பேத்கார் நுற்றாண்டு விழா எங்கும் கொண்டாடப்பட்ட பொழுது தலித் எழுச்சி இந்திய சமூகத்தில் உருவானது. அதன் போக்கு தமிழச்சமூகத்திலும் உருவானது. அதன் முகமாக ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் பாடல்களை பாடத்தொடங்கினர். இவ்வாறு பாடத்தொடங்கியவர் தனக்கென ஒரு இசைக்குழுவை தொடங்கினார், ‘தன்னானே’ என்று பெயரிட்டு. பல்வேறு ஒலிப்பேழைகளை உருவாக்கி வெளியிட்டார். அதனை தமிழ் மரபில் பலதரப்பினர் பாரட்டினர். கவிஞர் இன்குலாப் எழுதிய மனுசங்கடா என்னும் பாடல் முக்கியமானதாகும். அது ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் பாடலாக அமைந்திருந்தது. இதுவே தமிழ்ச்சமூகத்திற்கு அவர் விட்டுச்சென்ற கொடை என்று குறிப்பிடவேண்டும்.
தவில், நாதஸ்வரம், உடுக்கை உள்ளிட்டப் பாரம்பரிய இசைக்கருவிகளை இவரின் குழுவினர் அதிர விட்டால் அதைக்கேட்க மக்கள் கூட்டம் அலைமோதும். அரங்கத்தில் இருக்கும் ஒட்டுமொத்தக் கூட்டத்தையும் வசியப்படுத்தும் வலிமை இவரின் குரலுக்கு உண்டு. தலித் அரங்கவியல் என்னும் கோட்பாட்டை உருவாக்கியதில் பெரும்பங்காற்றியவர்.
குணசேகரன் ஐயா முதன்முதலில் பணியமர்த்தப்பட்டது பழங்குடி ஆய்வு மையத்தில். அதனால் ஊட்டிக்கு சென்றார். அங்கு பழங்குடியினரிடையே காணப்டும் கலை வடிவங்களை கண்டுபிடிப்பதில் ஆர்வம் காட்டினார். பழங்குடி மக்களின் ஆட்டமும் கூத்தும் என்று புத்தகத்திற்கான தகவலை ஊட்டியில்தான் சேகரித்தார்.
1977இல் காந்திக்கிராமத்தில் தேசிய நாடகப்பள்ளியினால் நடைபெற்ற நாடகப்பயிற்சிப்பட்டறையில் கலந்து கொண்டு, அப்பயிற்சியின் நிறைவாக தயாரிக்கப்பட்ட ‘பிணந்தின்னும் சாத்திரங்கள்’ நாடகத்தின் இசையமமைப்பாளராக தன்னுடைய நாடகப்பயணத்தை ஆரம்பித்தார். தொடர்ந்து புதுச்சேரி பல்கலைக்கழகத்தின் நாடகத்துறை தலைவராகச் செயற்படத்தெடங்கினார். பின் பல்வேறு தளங்களில் தன்னுடைய பார்வையை விரிவுபடுத்தினார். அதனால் நாடக இயக்குனராகவும் நாடக நடிகராகவும் சினிமாத்துறை நடிகராகவும் தன்னுடைய தளங்களை பெரிதுபடுத்திக் கொண்டு சென்றார்.
பல நாடகங்களையும் எழதியுள்ளார். ’சத்திய சோதனை’ ‘அறிகுறி’ ‘தொடு’ ’மாற்றம்’ ‘விருட்சம்’ ‘பலியாடுகள்’ உட்பட 12 நாடகங்களை எழுதியுள்ளார். ‘பலியாடுகள்’ நாடகம் புதுச்சேரி பல்கலைக்கழக தமிழ்த்துறையின் பாடத்திட்டத்திலும், காஞ்சிமாமுனிவர் பட்டமேற்படிப்பு பாடத்திலும் இடம்பெற்றிருக்கின்றது. சத்தியசோதனை என்ற நாடகம் புதுச்சேரி பாரதிதாசன் அரசு மகளிர் கல்லூரியின் முதுகலைப் பாடத்திட்டத்தில் பாடமாக வைக்கப்பட்டுள்ளது.
கருத்தியில் ரீதியில் இவருடைய தளம் என்ன என்பதை புரிந்து கொண்டு அவருடன் பழகுவதை என்னுடைய வாழ்க்கையில் கிடைத்த அரியவாய்ப்பு என்று கருதுகின்றேன். அதனால் அவருடைய பல்வேறு ஆய்வுக் கட்டுரைகளை சொல்லச் சொல்ல எழுதியும் அதனை பின்னர் கணினி மயப்படுத்தும் செயற்பாட்டிலும் அவருக்கு உறுதுணையாக இருந்திருக்கின்றேன்.
அதன்பின் அவர் சுகவீனமாக வைத்தியசாலையில் பல தடைவ சென்றபோது அவருடன் சென்று அவரை கவனிக்கும் கைங்கரியங்களை செய்துவந்தேன். அவ்வாறான வேளைகளில் தன்னுடைய வாழ்க்கையில் பல முக்கியமான விடயங்களை என்னுடன் பகிர்ந்திருந்தார்.
சிவகங்கை மாவட்டம் இளையாங்குடியைச் சேர்ந்தவர் குணசேகரன் அவர்கள், கல்வி கற்றது முஸ்லிம் பாடசாலையில். அதனால் இஸ்லாமியத்தில் உள்ள முக்கிய விடயங்கள் பற்றிய தெளிவு அவருக்கு இருந்தது. கல்வி கற்கும் காலத்தில் அவர் இசைப்போட்டிகளில் பங்கு பெற்று பாராட்டுக்கள் பல பெற்றவர்.
அவர் பௌத்தமதம் கூறும் தத்துவங்களை மிகவும் ஆழமாக கடைப்பிடித்தவர். புத்தனின் கொள்கையில் ஈடுபட்டு அதனைப்பற்றிய ஆய்வுகளை மேற்கொண்டவர். சங்க இலக்கியங்களை ஆழமாக ஆராய்ச்சிக்கு உட்படுத்தியிருந்தவர். அவரின் ‘பதிற்றுப்பத்து’ உரை அதற்குச்சான்று. ‘உரையாசிரியர்களான பரிமேழழகர் போன்ற உரையாசிரியர் தன்மையில் வைத்து அவரை நோக்க வேண்டும்இ அத்துடன் ஏனையவர்கள் கற்பது குறைந்துவிட்டது, ஆனால் அவர் கற்பதிலும் புதிய விடயங்களை ஆராய்வதிலும் மிகுந்த ஆர்வமுடையவர்’ என்று பேரா.இராமானுஜம் அவர்கள் குறிப்பிடுவார்.
அவர் இறுதியாக பலியாடுகள் என்னும் நாடகத்தை 2015 ஆம் ஆண்டு இயக்கியிருந்தார். அந்த இயக்கத்தில் மிகவும் முக்கிய கதாபாத்திரத்தில் நடித்திருந்தேன்.
ஒடுக்கப்பட்ட சமூகத்தில் பிறந்ததால் தாம்பெற்ற அடிகளையும் வலியையும் ’வடு’ என்கிற நாவலின் மூலம் அழுத்தமாகப் பதிவு செய்திருக்கிறார்.
பேரா.கரு.அழ.குணசேகரன், நாடகம், நாட்டுப்புற இலக்கியம், நாட்டுப்புற இசை, நவீன நாடகம், தமிழ் இலக்கியம் என பரந்துபட்டு செயல்பட்டவர். பல்வேறு தலைப்புகளில் 30 நூல்களை இவர் எழுதியுள்ளார். மற்றவர்களுடன் இணைந்து 10 நூல்களை எழுதியுள்ளார். இவரால் தொகுக்கப்பட்ட புத்தகங்களின் எண்ணிக்கை 30 ஆகும். மொத்தமாக 60 நூல்களை இவர் பதிப்பித்துள்ளார். தமிழக அரசின் கலைமாமணி உள்ளிட்ட பல விருதுகளையும் பெற்றவர் பேரா.கரு.அழ.குணசேகரன்.
சுகவீனமுற்று வைத்திய சாலையில் அனுமதிக்கப்டிருந்த காலத்தில் அவரை எனது தந்தையைப்போல் கவனித்திருந்தேன். அச்சேவை செய்ததை எண்ணி பெருமிதம் கொள்கின்றேன். என்னை அவர் தனது சொந்த மகன் என்ற நிலையிலேயே அறவனைத்திருந்தார். அதற்காக எனது நாடகத்துறையில் பல்வேறு இன்னல்களை முகம் கொடுத்திருந்தேன்.
கல்வியே அருமக்கள் கண்ணாகும் என்பதற்கேற்ப இறுதி மூச்சு வரை கற்றலிலும் கற்பித்தலிலும் ஈடுபட்டவர். கே.ஏ.ஜீயின் மறைவு தமிழ் கூறும் நல்லுலகிற்கு மிகப்பெரும் இழப்பு. இன, மத, மொழி கடந்த அன்பை நேசித்தவர். மனிதத்தை நேசித்தவர். அதனால் உலகில் பல பாகங்களில் உறவுகளை சம்பாதித்தார்